Talnasnillingurinn Tryggvi

Tryggva Þór Herbertssyni, hagfræðingi hefur verið falið það verkefni að bjarga efnahagi íslenska lýðveldisins. Lítið hefur farið fyrir Tryggva í pólitískri umræðu undanfarin ár og er því ástæða til að rekja helsta afreksverk hans með reiknistokkinn sem hefur fallið óverðskuldað í gleymskunnar dá.

Tryggi var forstöðumaður Hagfræðistofnunar Háskóla Íslands þegar hún tók að sér fyrir sex árum síðan að beiðni Davíðs Oddssonar, forsætisráðherra að gera úttekt á kostnaði við hugsanlega aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Grípum niður í frétt Morgunblaðsins: “Hagfræðistofnun komst að þeirri niðurstöðu að hreint framlag Íslands myndi væntanlega meira en tvöfaldast við fulla stækkun ESB eða frá því að vera um 3,7 til 5,6 milljarðar á ári fyrir stækkun í 8,3 til 10,1 milljarð eftir stækkun.”

Fjórum árum eftir að Tryggvi Þór reiknaði út að aðild Íslands gæti kostað allt að tíu milljarða á ári var skipuð nefnd undir forystu Björns Bjarnasonar, dómsmálaráðherra til að gera úttekt á Evrópumálum.

Þar er komist að þeirri niðurstöðu að ef Ísland væri í hópi þeirra ríkja sem mest greiddu til sambandsins yrðu nettógreiðslur landsins um 5 til 6 milljarðar á ári. Síðan segir: “Það verður hins vegar að teljast ólíklegt að hæt sé að rökstyðja að Ísland myndi greiða mest allra aðildarríkja til ESB sem hlutfall af vergum þjóðartekjum...”

Niðurstaða Björns og félaga: Útgjöld yrðu 2.5-5 milljarðar en þá á raunar eftir að draga frá 1.5 milljarða kostnað við EES sem myndi sparast. En sleppum því að sinni og berum saman sambærilegar tölur: kostnað áður en þessi upphæð er dregin frá.

Með öðrum orðum hefur Tryggvi Þór ofreiknað kostnaðinn við aðild um 5-6 milljarða á ári! Vonandi hefur hagfræðingurinn skánað aðeins í reikningi á síðustu sex árum – því ef hann er framlag Geirs Hilmars Haarde til að bjarga íslenskum efnahag – þá er úti um Ísland.