Tveir kínverskir sendiherar en ekki Dalai Lama

Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra réttlætir þá ákvörðun ríkisstjórnar Íslands og forseta Íslands að sniðganga heimsókn friðarverðlaunahafa Nóbels , Dalai Lama til Íslands með þvi að “Dalai Lama sé ekki þjóðhöfðingi ríkis sem Ísland eigi í stjórnmálasambandið við en hans heimsókn sé ekki á sama grunni og þegar um erlenda þjóðhöfðingja (sé)að ræða. " (Mbl.is)

Steingrímur Joð gefur með þessum orðum í skyn að allajafna sé reglan sú að ráðamenn þjóðarinnar hitti ekki að máli nema þá sem gegna álika háum stöðum í heimalandi sínu.

En stenst þetta skoðun?

Forseta Íslands má segja til hróss að forsetaembættið heldur úti prýðilegri heimasíðu www.forseti.is.

Kíkjum á nokkur dæmi af handahófi úr dagskrá forsetaembættisins. Þar kemur meðal annars í ljós að forsetinn átti tvo fundi með kínverskum sendimönnum á síðasta hálfa öðrum mánuðnum fyrir komu Dalai Lama til Íslands.

Hann hitti núverandi sendiherra Kína fyrir hálfum mánuði og hafði einnig tíma til þess að taka á móti fyrrverandi sendiherra Kína á Íslandi rétt í þann mund sem Dalai Lama var að koma til Íslands.

Þessu ágæta fólki er tekið á móti á Bessastöðum. Ef mér skjöplast ekki þá er þetta fólk ekki allt þjóðhöfðingjar- ekki frekar en Dalai Lama. Kíkjum á listann:

“30.5.2009

Samvinna við Kína

Forseti á fund með Wang Ronghua, fyrrum sendiherra Kína á Íslandi, um margvísleg tækifæri til að auka samvinnu Íslands og Kína á sviðum menningar, vísinda og viðskipta.

1.5. 2009
Utanríkisráðherra Sameinuðu furstadæmanna

Forseti á viðræður við utanríkisráðherra Sameinuðu arabísku furstadæmanna og sendimenn hans frá Abu Dhabi um samstarf landanna, nýtingu hreinnar orku, framlag íslenskra vísindamanna til þróunar Masdarverkefnisins og tillögur Sameinuðu furstadæmanna um að höfuðstöðvar nýrrar alþjóðlegrar stofnunar í orkumálum verði í Abu Dhabi.

7.4. 2009

Samstarf við Kína

Forseti á fund með sendiherra Kína á Íslandi Zhang Keyuan um samstarf landanna á ýmsum sviðum sem og þróun efnahagsmála í Kína og á heimsvísu.

11.3. 2009

Brahma Kumaris

Forseti ræðir við fulltrúa andlegu samtakanna Brahma Kumaris og tekur á móti kveðjum og gjöfum frá leiðtoga þeirra Dadi Janki. Starfsemi samtakanna á Íslandi hefur eflst mjög á undanförnum árum. Forseti átti á sínum tíma fund með Dadi Janki á Bessastöðum.

9.3.2009

Alþjóðasamtök Farfugla

Forseti tekur á móti framkvæmdastjórum Farfuglafélaga í ýmsum löndum, Hosteling International, sem halda þing sitt á Íslandi.

16.12. 2009

Forseti ræðir við bandaríska fræðimanninn Paul Hawken um þróun hins nýja hagkerfis, bæði á Íslandi og á heimsvísu, sjálfbærni og græna tækni. Hawken hefur verið á Íslandi í boði Bjarkar Guðmundsdóttur.”



Fæst þessi skoðun Steingríms Joð staðist miðað við þær opinberu upplýsingar sem raktar eru hér að ofan?

Forsetinn hittir þannig ekki bara fyrrverandi og núverandi kínverska sendiherraheldur farfugla, utanríkisráðherra og andlega leiðtoga af aðeins minna kalíberi en Dalai Lama.

Hafa embætti ´forsætis- fjármálaráðherra- og utanríkisráðherra ef til vill hærri standard en embætti forseta?

Ég ætla þeim ekki svo illt að vilja gjöra glæpakvendinu Mörthu Stewart veislu með utrásarvíkingum á kostnað skattgreiðenda, en það er alveg ljóst að afsakanir Steingrims Joð er fráleitar og honum ekki sæmandi.

Ekkert fær hins vegar bitið á réttlætiskennd Ögmundar Jónassonar og Katrín Júlíusdóttir sýnir gamla takta með því að hitta Dalai Lama og er það vel, en hyggjum að fleiri þáttum.

Þannig væri gaman að vita hvenær heimsókn Össurs “Möltufálka” Skarphéðinssonar utanríkisráðherra til heimaeyjar ránfuglsins góða var ákveðin og athuga samhengið við tilkynningu um komu Dalai Lama. Skemmtilega hentug tilviljun að Össur skuli "óvart" hafa verið að heiman.

Þarf ég að minna á að forsætis- og utanríkisráðherrar Dana, hittu baðir Dalai Lama að máli?

Jafnframt væri gaman að vita hvort fundir hans með kínverskum sendimönnum hafi verið jafn tíðir og forseta Íslands, eða fékk hann bara að vita skilaboðin símleiðis?

Og hefur einhver séð heilaga Jóhönnu? Síðast þegar sást til hennar var hun í grárri kápu og hélt á ófleygum og ryðguðum geislabaug.

Kína, Jóhanna, Össur og ÓRG

Forsetinn, Össur og Kína

Það eru gríðarlega mikil vonbrigði að Jóhanna Sigurðardóttir, forsætisráðherra og Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra að ekki sé minnst á forseta lýðveldisins, Ólaf Ragnar Grímsson skuli sniðganga Dalai Lama, fiðarverðlaunahafa Nóbels í Íslandsheimsókn hans.

Það er vissulega hið besta mál að Ögmundur Jónasson skuli hitta hann að máli en vitaskuld eru það eingöngu panik viðbrögð við gagnrýni og seint verður sagt að það sé í hans verkahring sem heilbrigðisráðherra að hitta þjóðarleiðtoga Tíbeta.

Ekki frekar en Svandísar Svavarsdóttur, umhverfisráðherra eða Árna Páls Árnasonar, félagsmálaráðherra. Þau reyna vissulega að bera í bætifláka fyrir stjórnina. En þetta er vinstri stjórn til skammar.

Takk samt öll þrjú.

Um forseta lýðveldisins þarf ekki að fjölyrða, botninum er löngu náð. Það er reyndar umhugsunarefni að á sama tíma og Ísland stefnir að umsókn um ESB, er Ólafur Ragnar að hitta forseta Kýpur - á kostnað skattgreiðenda. Hvort talaði hann málstaði meirihluta eða minnihluta Alþingis við forsetann um ESB aðild Íslendinga? Og hvað mun hann gera í framtíðinni?

Svo aftur sé vikið að aðalmálinu þá vita allir um áhugaleysi Jóhönnu á útlöndum en spjótin hljóta að beinast að Össuri Skarphéðinssyni sem hefur verið yfirlýsingaglaður um allt sem nöfnum tjáir að nefna. Þar á meðal um Kína.

Ég hef áður fjallað um hin slæmu áhrif forseta lýðveldisins á Össur og látið í ljós ótta um að hinn Kínasinnaði aðstoðarmaður hans, Kristján Guy Burgess kunni að véla þarna um.
Reyndist ég forspár?

Össur og Jóhanna skulda okkur skýringu á framkomu sinni. Það er öllum sama um Ólaf Ragnar hins vegar.

Er Heimssýn á móti EES?

Anna Ólafsdóttir Björnsson, stjórnarmaður í Heimssýn skrifar pistil á blogg sitt um lýðræðishallann í Evrópusambandinu. Hún hefur að vissu leyti ýmislegt til síns máls en hún er hins vegar slegin ídeológískra blindu þegar hún kallar til vitnis Danann Jens-Peter Bonde og sakar “fjölmiðlafólk” (les: Árni Snævarr) um að halda því fram að “Jens Peter sé ekki lengur andvígur ESB, en “....það hefur alltaf verð vitað að afstaða hans til ESB er margslungin....”

Jens Peter var einn af stofnendum Júní-hreyfingarinnar en kjarninn í málstað hennar var að ekki þýddi að berja hausnum við steininn; eina leiðin til þess að vinna sjónarmiðum vinstri manna fylgis væri að berjast fyrir þeim innan Evrópusambandsins.

Ef þetta þýðir ekki í reynd að Jens Peter hafi hætt baráttu gegn úrsögn Dana úr Evrópusambandinu, ja þá eru sjónarmið hans býsna margslungin.

Í rauninni er það svo að einungis ofstækismenn á vinstri og hægri kanti stjórnmála í Evrópu eru á móti Evrópusambandinu. Þótt Danir, Írar og Hollendingar hafi verið duglegir að malda í móinn og neitað að láta hvað sem er yfir sig ganga, hafa skoðanakannannir sýnt svo árum skiptir að það er lítill áhugi á að standa utan ESB.

Það tala mjög fáir um andstöðu við aðild að ESB í aðildarríkjunum. Það er dálítið eins að segjst vera á móti fjármálum, manni getur verið uppsigað við magt í fjármálakerfinu en það er þýðingarlaust að vera á móti fjármálakerfinu og sama gildir um ESB. ESB er staðreynd.

Við getum ekki einu sinni selt fisk til Rússlands án þess að ESB komið við sögu.


Og fyrst Anna talar yfilætislega um að andstæðingar hennar fylgist ekki með, langar mig til að forvitnast um hvort hún hefur séð viðtal mitt við Jens-Peter Bonde sem hægt er að nálgast á síðu Samtaka iðnaðarins.

Þar líkir Jens Peter EES samningnum við að Ísland og Noregur gangist sjálfviljug undir nýlendustefnu. Samkvæmt EES samningnum hefur Ísland tekið upp a.m.k. 65% lagaramma ESB – án þess að hafa neitt um það að segja.

Við munum vissulega hafa tiltölulega lítil áhrif á gang mála vegna smæðar okkar, en við verðum alltaf tiltölulega áhrifalítið smáríki hvort sem við verðum innan eða utan ESB.

En mig langar til að spyrja Önnu Ólafsdóttur Björnsson eftirfarandi spurnniga:

1. Telur hún að lýðræðishallinn aukist hvað Íslendinga varðar, þegar við fáum sæti við samningaborðið þar sem ákvarðanir eru teknar?

2. Eykst fullveldið við það að hafa engin áhrif á lagasetningu sem okkur er gert að taka upp?

3. Er hún sammála eða ósammála Jens Peter um að EES sé nýlendusamningur?

4. Telur hún rétt að segja EES samningnum upp?

Ég hlakka til að sjá svör Önnu. Og í kjölfarið verður áhugavert að heyra sjónarmið td. Iluga Gunnarssonar og Sigurðar Kára Kristjánssonar, stjórnarmanna í Heimssýn.

Vilja þeir kannski að við segjum upp EES?